Μόλις δυο μέρες πριν την ετυμηγορία των πολιτών, η απόπειρα αποτύπωσης των εκλογικών συσχετισμών μέσω των δημοσκοπήσεων ίσως να φαίνεται σε μεγάλο βαθμό περιττή. Γι’ αυτό και έχει, κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη αξία η ποιοτική ανάλυση επί των ευρημάτων της πρόθεσης ψήφου, καθώς μας δίνει την ευκαιρία να εντοπίσουμε σημαντικές δημογραφικές και ιδεολογικό-πολιτικές παραμέτρους, που εν πολλοίς θα καθορίσουν το αποτέλεσμα της ερχόμενης Κυριακής.

Πριν, όμως, προχωρήσουμε στην ανάλυση αυτή, θα μου επιτρέψετε ένα μικρό αλλά αναγκαίο σχόλιο επί της συζήτησης που με τόση ένταση διεξήχθη κατά την προεκλογική περίοδο για την εγκυρότητα και την αξία των δημοσκοπήσεων.

Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο επιστημονικής διερεύνησης πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων. Βασίζονται σε δειγματοληπτικές διαδικασίες και στατιστικά εργαλεία και, ως εκ τούτου, εμπεριέχουν από την ίδια την φύση τους το ενδεχόμενο λάθος, την επισφάλεια ως προς την ακρίβεια των εκτιμητριών που παράγουν. Ωστόσο, είναι το πιο αποδεκτό και παγκοσμίως χρησιμοποιημένο εργαλείο προσέγγισης ποσοτικών μεγεθών, όπως η εκλογική επιρροή των κόμματων, οι συσπειρώσεις και οι μετακινήσεις του εκλογικού σώματος, η συμμέτοχη ή η αποχή από τις εκλογές κ.ο.κ. Σε καμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζουν 100% ακρίβεια, εμπεριέχουν πιθανά σφάλματα ανάλογα με το διάστημα εμπιστοσύνης που επιθυμούμε να έχουμε σε σχέση με τα αποτελέσματα αλλά είναι ένα παγκοσμίως παραδεκτό επιστημονικό εργαλείο (εκτός αν κάποιος είναι οπαδός εναλλακτικών μεθόδων π.χ. ταρώ, φλιτζάνι, χειρομαντεία κτλ). 

Ως οπαδός της επιστήμης και των μεθοδολογικών εργαλείων, τάσσομαι φανατικά υπέρ της συνεχούς βελτίωσης και προσαρμογής των επιστημονικών μεθόδων πολιτικής και κοινωνικής έρευνας με στόχο την βελτιστοποίηση των δυνατοτήτων τους και την αντιμετώπιση νέων προκλήσεων και δυσκολιών που προκύπτουν με βάση τις τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις κάθε εποχής.

Ας επιστρέψουμε όμως στα της επερχομένης εκλογικής αναμέτρησης. Και σε αυτή την μέτρηση, όπως και σε όσες προηγήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, προκύπτει προβάδισμα του Κυβερνώντος κόμματος έναντι της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα τέτοιας που βρίσκεται εκτός των όποιων ορίων στατιστικού σφάλματος για τα δυο κόμματα. Πηγαίνοντας προς την κάλπη και τα δυο κόμματα ενισχύονται (σε σχέση με την αντίστοιχη μέτρηση που πραγματοποιήθηκε στο τέλος Μαρτίου), ωστόσο η Νέα Δημοκρατία διευρύνει το προβάδισμα της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ από τις 4 στις 6,5 μονάδες περίπου.

Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ φαίνεται να εμφανίζει μια μικρή μείωση των ποσοστών του (πάντα σε σχέση με τον Μάρτιο), ενώ το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 εμφανίζονται σταθεροποιημένα, ενώ η Ελληνική Λύση ξεπερνά το όριο του 3% και φαίνεται ότι συμπληρώνει την εξάδα των κομμάτων της επόμενης Βουλής. Με βάση τα στοιχεία της έρευνας, κοντά στο όριο της Κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης κινείται και το κόμμα της κ. Ζωής Κωνσταντόπουλου, η Πλεύση Ελευθερίας, χωρίς να μπορεί κάποιος με βεβαιότητα να εκτιμήσει αν τελικά θα περάσει το κρίσιμο 3%.

Διαβάστε επίσης: Δημοσκόπηση TVXS – Palmos: Ακρίβεια, δημόσια υγεία και χαμηλοί μισθοί τα σημαντικότερα προβλήματα των Ελλήνων

Η ηλικιακή “ακτινογραφία” της πρόθεσης ψήφου καταδεικνύει το βαθύ χάσμα μεταξύ των νέων ηλικίας 17-34 ετών και των ηλικιωμένων 65 ετών και άνω: στους νέους προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ της ΝΔ με ευκρινή διαφορά άνω των 10 ποσοστιαίων μονάδων, ενώ στους ηλικιωμένους άνω των 65 ετών η Νέα Δημοκρατία στην κυριολεξία σαρώνει με περίπου 40 μονάδες διαφορά! Με δεδομένο, μάλιστα, ότι στις ενδιάμεσες ηλικίες (μεταξύ 35 και 64 ετών) η πρώτη θέση είναι απολύτως διεκδικήσιμη από τα δυο κόμματα, φαίνεται ότι το τεράστιο προβόδισμα της ΝΔ στους ηλικιωμένους είναι αυτό που ενδεχομένως να της εξασφαλίζει την νίκη. Σημαντικό ποσοστό μεταξύ των νέων 17 – 34 ετών κατακτά το ΜεΡΑ25, ενώ στους ηλικιωμένους άνω των 65 ετών ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει το χαμηλότερο ποσοστό του και οι αναποφάσιστοι είναι σχεδόν είδος προς …εξαφάνιση (μόλις 3%).

Σε σχέση με το επάγγελμα και την απασχόληση των ερωτηθέντων, άτομα ασχολούμενα με τα οικιακά και συνταξιούχοι αποτελούν τις ισχυρότερες δεξαμενές του Κυβερνώντος κόμματος (που καταγράφει και προβάδισμα πολλών δεκάδων μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ), ενώ η Αξιωματική Αντιπολίτευση προηγείται μεταξύ των άνεργων και διεκδικεί επί ίσοις όροις την πρώτη θέση μεταξύ των μισθωτών του Δημοσίου και του Ιδιωτικού τομέα και μεταξύ των ελευθέρων επαγγελματιών, των έμπορων και των αυτοαπασχολούμενων/επιστημόνων. Πρέπει να τονιστεί ότι η έρευνα ολοκληρώθηκε πριν να δημιουργηθεί το θέμα με την τοποθέτηση Κατρουγκαλου για την φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών και συνεπώς δεν καταγράφονται εδώ τυχόν συνέπειες στις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Από ιδεολογικό-πολιτική σκοπιά, η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να μην έχει αντίπαλο στο χώρο της Κεντροδεξιάς και της Δεξιάς (72% και 68% αντίστοιχα σε επίπεδο πρόθεσης ψήφου) ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί στους χώρους της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς αλλά με μικρότερα ποσοστά (51% και 47% αντίστοιχα), καθώς αντιμετωπίζει ισχυρό ανταγωνισμό, στον μεν χώρο της Αριστεράς από το ΚΚΕ (28%), στο δε χώρο της Κεντροαριστεράς από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ (17%). Στον κρίσιμο χώρο του Κέντρου, η ΝΔ φαίνεται να υπερισχύει των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ (32%, 21% και 13% αντίστοιχα), ενώ εδώ εντοπίζεται και υψηλό ποσοστό αναποφάσιστων (12%).

Τέλος, σχετικά με τις συσπειρώσεις των ψηφοφόρων στα κόμματα που επέλεξαν το 2019 και τις μετακινήσεις μεταξύ των κομμάτων, η ΝΔ συσπειρώνει περίπου 7 στους 10 ψηφοφόρους της και καταγράφει διαρροές της τάξης του 7% προς τον ΣΥΡΙΖΑ, 4% προς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και συνολικά περί το 11% σε διάφορα μικρότερα κόμματα, ενώ περίπου 10% των ψηφοφόρων της βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην γκρίζα ζώνη. Η αντίστοιχη εικόνα στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι 2 στους 3 ψηφοφόρους του επανασυσπειρώνονται μέχρι σήμερα, ενώ το 7% των ψηφοφόρων του διαρρέουν προς την ΝΔ και το 6% προς το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Σημαντικές είναι οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά του (ΚΚΕ, ΜεΡΑ25 και Πλεύση Ελευθερίας, αθροιστικά 13%), ενώ στην γκρίζα ζώνη βρίσκεται σήμερα το 8% των ψηφοφόρων του.

Καταληκτικά, η απόπειρα αναλογικής κατανομής των αναποφάσιστων (καθώς δεν προκύπτει ιδιαίτερη πολιτική καταγωγή σε σχέση με την παρελθοντική τους ψήφο) και συνυπολογίζοντας τα στατιστικά σφάλματα για κάθε κόμμα, προκύπτει σαφές προβάδισμα της ΝΔ, καθώς το κάτω όριό της στην εκτίμηση ψήφου βρίσκεται περίπου 2,5 μονάδες πάνω από το άνω άκρο της εκτίμησης ψήφου για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, αν και έχει άνω άκρο που ξεπερνά το 10%, φαίνεται ότι θα δώσει μάχη για να αποκτήσει διψηφιο ποσοστό, ενώ ενισχυμενο σε κάθε περίπτωση εμφανίζεται το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25 φαίνεται να εξασφαλίζει την εκ νέου είσοδο του στη Βουλή, όπως και η Ελληνική Λύση (αν και εμφανίζεται στάσιμο σε σχέση με το ποσοστό του 2019). Η επομένη Βουλή μπορεί να είναι και επτακομματική, αν η Πλεύση Ελευθερίας κινηθει στο ανώτερο άκρο της εκτίμησης ψήφου.

Όλα αυτά με διάστημα εμπιστοσύνης 95%. Γιατί υπάρχει πάντα η πιθανότητα (5%) τα αποτελέσματα να είναι εκτός ακόμα και αυτών των ορίων! Αυτό ορίζει η στατιστική επιστήμη και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι αυτό! Καλή ψήφο!