Λιγότερο από 15 μέρες πριν τις εκλογές, δεν έχουμε στον ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να χαράξουμε μια επικοινωνιακή στρατηγική. Αρπαζόμαστε από διάφορα περιστατικά που δεν έχουν καμία σχέση με το πραγματικό διακύβευμα, από το οποίο θα κριθεί το εκλογικό  αποτέλεσμα.

Τη μια είναι τι είπε στον ..έγκυρο Σκάι ένας δημοσιογράφος που ελάχιστοι πολίτες γνωρίζουν και ποσώς τους ενδιαφέρουν τα λεγόμενα του, την άλλη ότι ο Μητσοτάκης τα έχει βρει με την ακροδεξιά και κάνουν μυστικές επαφές.

Κάπως έτσι, με τη βοήθεια των θραυσμάτων από τη βόμβα Γεωργούλη, η ΝΔ έχει επιβάλει τη δική της ατζέντα εδώ και κάνα μήνα , ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απολογείται τη μια για την κυβέρνηση των ηττημένων και την άλλη για τις φαντασιώσεις Βαρουφάκη περί εναλλακτικού νομίσματος. Την ίδια στιγμή, η παρουσία του τελευταίου θυμίζει ότι τα λάθη επαναλαμβάνονται και  ότι πάλι δεν υπήρχε plan B: τι θα γινόταν δηλαδή αν το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 απέρριπταν την πρόταση περί προοδευτικής κυβέρνησης. Οπως και έγινε.

Ο χαρισματικός Αλέξης Τσίπρας έχει πάρει για μια ακόμη φορά το παιχνίδι επάνω του, αλλά και πιο φθαρμένος από το 2015 ή το 2019 είναι – χωρίς να έχει κάνει τίποτα για το προφίλ του αυτά τα χρόνια- και από μόνος του δεν φτάνει. Ετσι έχουμε μια μάχη μεταξύ μιας ερασιτεχνικής ομάδας και επαγγελματιών δολοφόνων. Αν δεν αλλάξει κάτι έστω και την τελευταία στιγμή, δεν είναι δύσκολο να μαντέψεις ποια θα κερδίσει τον αγώνα.

Η πρώτη σειρά εκλογικών σποτ, με το παλαιολιθικό στιλ και σενάριο, που μοιρολογούν αν θα επανεκλεγεί η τραγωδία Μητσοτάκη, δεν αρκείa. Πρέπει να υπάρξει θετικό αφήγημα που να δίνει απαντήσεις στα θέματα τα οποία, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, θα καθορίσουν την ψήφο των πολιτών. Και αυτά δεν είναι ο Λάμψιας. Είναι η ακρίβεια, η υγεία και η εκπαίδευση, ανόητοι.