Η θλιβερή κατάσταση των ελληνικών ΜΜΕ και των δημοσιογράφων τους, επανήλθε χθες στη δημοσιότητα με τη συνέντευξη που έδωσε η  Μάια Σεβέρ,  πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων στο euractiv. Αλλωστε δεν περνάει μέρα που να μην μας υπενθυμίζει τον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ από ολιγάρχες και κυβέρνηση, τη λογοκρισία και αυτολογοκρισία καθώς και τον δημοσιογραφικό ξεπεσμό. 

Ads

Τις τελευταίες μέρες, η υπόθεση της νησίδας στον Εβρο και της μικρής Μαρίας που έχασε τη ζωή της από τσίμπημα σκορπιού επανήλθε στη δημοσιότητα. Τα χθεσινά Νέα έγραψαν ξανά για την «ιστορία με τους 38 πρόσφυγες που δήθεν η άσπλαχνη και ανάλγητη Ελλάδα τους άφηνε σε μια νησίδα του Εβρου να πεθάνουν από την πείνα και τη δίψα, και που δήθεν πέθανε και μια μικρή ‘’Μαρία’’ από δάγκωμα σκορπιού»

Ακόμη πιο σαφής ήταν τη Δευτέρα ο «Ελεύθερος Τύπος», που έγραψε για το « παραμύθι για τον σκορπιό που δήθεν δάγκωσε μία 5χρονη», καταγγέλλοντας τον Γ. Κατρούγκαλο που «με βάση το Κτηματολόγιο υποστήριξε ότι οι μετανάστες βρίσκονταν σε ελληνικό έδαφος το οποίο απεμπόλησε η κυβέρνηση!». 

Αντίθετα μάλιστα ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «οι μετανάστες βρίσκονταν σε τουρκικό έδαφος και εάν επενέβαιναν δυνάμεις της Ελληνικής Αστυνομίας, ήταν βέβαιο ότι η Στρατοχωροφυλακή του Ερντογάν θα δημιουργούσε αιματηρό επεισόδιο». 

Ads

Αμφισβητείται δηλαδή όχι μόνο η «εθνικότητα» της νησίδας αλλά και το αν υπήρξε καν η μικρή Μαρία. 

Διαβάστε επίσης: Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων για Ελλάδα: Η κατάσταση στη δημοσιογραφία και τα μέσα ενημέρωσης είναι αρκετά ανησυχητική

Για το που ανήκε η νησίδα, δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία μετά την καθυστερημένη -2 μήνες για να κοπάσει ο θόρυβος και η αγανάκτηση- αλλά  επίσημη απάντηση του Υπ. Εθνικής Άμυνας σε σχετική ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ: η νησίδα είναι μισή τουρκική – μισή ελληνική και όχι τουρκική όπως είχαν ισχυριστεί οι ελληνικές αρχές για να υποστηρίξουν την άρνηση παρέμβασης και διάσωσης. Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες σχολίαζε αμέσως μετά: 

«Είναι έτσι εκτός λογικής, ως προς την υποχρέωση προστασίας της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, οι ισχυρισμοί ότι οι πρόσφυγες βρίσκονταν μόνο στο τουρκικό τμήμα της νησίδας και δεν πάτησαν στο ελληνικό τμήμα της επί σχεδόν ένα μήνα παραμονής τους σε αυτήν. 

..Επισημαίνεται δε ότι, από στοιχεία που έχουν υποβληθεί προς τις αρμόδιες δικαστικές αρχές και έχουν δημοσιευθεί στα μέσα ενημέρωσης, προκύπτει η παραμονή τους και στο ελληνικό τμήμα της ίδιας νησίδας, που απέχει μόλις λίγα μέτρα από τις συντεταγμένες που είχαν αρχικά δοθεί στις Ελληνικές αρχές». 

Διαβάστε επίσης: Το υπ. Εθνικής Άμυνας αδειάζει την κυβέρνηση: Η νησίδα του Εβρου είναι και ελληνική

Δεν ξέρω αν οι φιλοκυβερνητικοί αρθρογράφοι αγνοούν την επίσημη απάντηση του Υπ. Εθνικής Άμυνας ή την αποκρύπτουν. Αλλά οι ισχυρισμοί για το « φάντασμα » της μικρής Μαρίας είναι ακόμη πιο σοβαροί, καθώς μεταξύ των άλλων συνιστούν και προσβολή νεκρού. 

Προχθές στην Εφημερίδα των Συντακτών, η Ευγενία Κουνιάκη, δικηγόρος της δύστυχης οικογένειας των Σύριων περιέγραφε την Οδύσσεια αυτής της ομάδας προσφύγων (και όχι «μεταναστών» κατά τον Ελεύθερο Τύπο) που ξεκινάει όταν βρίσκονταν ακόμη στην ελληνική ενδοχώρα, όχι στη νησίδα:

«Εκεί μας είπανε “γδυθείτε”. Στην αρχή βγάλαμε τα παπούτσια, μετά μας είπαν “όχι, γδυθείτε και βγάλτε και το παντελόνι και το πανωφόρι” και μείναμε με τα μποξεράκια. Μετά μας είπανε “βγάλτε και αυτό” και μείναμε τελείως γυμνοί..Μετά μας πήραν από εκεί, μέτρησαν μέχρι το τρία να ντυθούμε, δεν πρόλαβα να βάλω το παντελόνι και πήρανε μετά εμένα και άλλον έναν ..Εν τω μεταξύ τον άλλο που είχα μαζί άκουγα τις φωνές του, έτρωγε ξύλο και μετά μας επέστρεψαν».

Δεν πρόκειται να παραθέσω περισσότερα από τη συγκλονιστική περιγραφή, παρά μόνο τη διήγηση της δικηγόρου για τη μικρή: «Στις 9.8.2022 λάβαμε καταγγελία για τον θάνατο της Μαρίας και τον κίνδυνο ζωής που διέτρεχε η αδελφή της, Άγια. Λάβαμε φωτογραφίες του νεκρού παιδιού». 

Διαβάστε όλη τη μαρτυρία: «Εκεί μας είπανε: γδυθείτε»: η υπόθεση των 38 προσφύγων του Έβρου

Ολοι αυτοί που αμφισβητούν την ύπαρξη και τον θάνατο της, δεν έχουν δει τις φωτογραφίες; ‘Ας παραδεχθώ όμως ότι, ενώ συνεχιζόταν η τραγωδία, οι όμηροι της μοίρας στη νησίδα ή όσοι προσπαθούσαν να τους σώσουν είχαν χρόνο για φωτογραφικό μοντάζ. Αλλά ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Μηταράκης, τι σχέση είχε με τους προδότες συριζαίους και άλλους αλληλέγγυους όταν στις 16 Αυγούστου δήλωνε τη θλίψη του; 

image

image

Απλώς η κυβέρνηση εκτέθηκε σοβαρά λόγω της απάνθρωπης στάσης που τήρησε στην υπόθεση, σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή, και προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Αλλά οι δημοσιογράφοι; Που αντί να συμπάσχουν με την τραγωδία μιας οικογένειας που έχασε το παιδί της υπό τραγικές συνθήκες, υποστηρίζουν ότι δεν υπήρχε ποτέ; Αλλά όπως έλεγε και η μητέρα της Μαρίας για το αίτημα της να βρεθεί το πτώμα της Μαρίας:

«Εδώ οι Αρχές έλεγαν ότι δεν μας έβρισκαν στη νησίδα, θα βρουν το παιδί μας;».

YΓ Υποτίθεται η ανακίνηση του θέματος από την κυβέρνηση και τους αρθρογράφους της έγινε όταν το Spiegel απέσυρε αναρτήσεις για την υπόθεση. Θα επανέλθω στο θέμα στο επόμενο άρθρο μου.