Η πόλη Λίμαν, την οποία ανακατέλαβαν προχθές οι ουκρανικές δυνάμεις, έχει τη στρατηγική της σημασία, καθώς είναι σιδηροδρομικός κόμβος. Αλλά η συμβολική της αξία είναι μεγαλύτερη: «δώσαμε μια πόλη στον εχθρό, για πρώτη φορά μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο», έγραψε στο Telegram ο κυβερνητικός αξιωματούχος Γεβγένι Πριμακόφ, εγγονός του συνονόματου παντοδύναμου πρώην υπουργού Εξωτερικών και αρχηγού της Κα Γκε Μπε.

Μερικές ώρες μετά την ομιλία του Πούτιν, με την οποία ανακοίνωσε την προσάρτηση των τεσσάρων περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας, η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Λίμαν, την οποία είχαν καταλάβει τον Μάιο, δεν είναι σίγουρα το καλύτερο νέο για το Κρεμλίνο. Πολύ περισσότερο επειδή έδωσε την ευκαιρία στους ακραίους Ρώσους Εθνικιστές να ξεσπαθώσουν εναντίον της ηγεσίας των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Ραμζάν Καντίροφ, ο ηγέτης της ρωσικής δημοκρατίας της Τσετσενίας και βασικός υποστηρικτής του Πούτιν, έγραψε ότι η στρατιωτική ηγεσία πρέπει να στείλει τον «ανίκανο στρατηγό (επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων-ΣΣ) στο μέτωπο για να ξεπλύνει τη ρωσική ντροπή με το αίμα του».

Διαβάστε επίσης: Καντίροφ: Η Ρωσία θα πρέπει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα μικρής ισχύος

Ο Γεβγένι Πρικόζιν, που ηγείται του σώματος των μισθοφόρων Wagner το οποίο συμμετέχει στον πόλεμο, είχε μια πιο προχωρημένη πρόταση για όλους τους στρατιωτικούς ηγέτες της Ρωσίας : «Στείλτε  αυτά τα σκουπίδια, ξυπόλητα με πολυβόλα, κατευθείαν στο μέτωπο».

Η στρατιωτική ηγεσία και ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, επίσης στενός συνεργάτης του Πούτιν, δέχεται ολοένα και πιο σκληρή κριτική από επίσημα χείλη αλλά και ορισμένους φιλοπόλεμους Ρώσους μπλόγκερ, οι οποίοι τους θεωρούν διεφθαρμένους γραφειοκράτες και ανίκανους. Φυσικά ο Πούτιν είναι υπεράνω κριτικής, αλλά αυτό είναι μέρος της ρωσικής παράδοσης και αποθεώθηκε επί Στάλιν:  τα λέει κανείς στην πεθερά, για να τα ακούσει η νύφη.

Δεν είναι σαφές αν ο Πούτιν ευνοεί κριτικές όπως οι παραπάνω για να βγαίνει ο ίδιος λάδι και να σκιτσάρονται αποδιοπομπαίοι τράγοι, αλλά σίγουρα δεν είναι ο Στάλιν. Και στην εποχή του telegram και των άλλων σύγχρονων μορφών ενημέρωσης, οι υπήκοοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαβάσουν κριτικές και για τον ίδιο τον Ρώσο ηγέτη.

Οι υποχωρήσεις του στρατού του, σφίγγουν τον κλοιό γύρω από τον Ρώσο πρόεδρο. Πρέπει ή να συνθηκολογήσει κατά κάποιον τρόπο, εξέλιξη που δεν διαφαίνεται μετά τα στημένα δημοψηφίσματα που έστησε και τις προσαρτήσεις. ‘Η να κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός, χρησιμοποιώντας πυρηνικά όπλα μικρού βεληνεκούς για να αναχαιτίσει τους Ουκρανούς και να προκαλέσει γενικότερη ανάφλεξη.

Οι  έμμεσες αλλά συνεχείς αναφορές του σε μια τέτοια πιθανότητα, τις οποίες επανέλαβε την Παρασκευή στην ομιλία του στην Κόκκινη Πλατεία – του τύπου οι Αμερικανοί βομβάρδισαν με πυρηνικά την Ιαπωνία χωρίς να υπάρχει ανάγκη- πρέπει να λαμβάνονται πολύ στα σοβαρά. Γιατί κατά τα άλλα, στο πεδίο των μαχών, δεν πρέπει να αναμένεται ανατροπή υπέρ της Ρωσίας, παρά την επιστράτευση των 300 χιλιάδων εφέδρων.

Διαβάστε επίσης; Πόλεμος στην Ουκρανία: Η βιασύνη Πούτιν και ο δισταγμός του ΝΑΤΟ

Άλλωστε, για όποιον γνωρίζει τη ρωσική ιστορία και παράδοση, η αδυναμία των ρωσικών στρατευμάτων να αξιοποιήσουν τη θεωρητική υπεροπλία τους δεν αποτελεί έκπληξη. Πίσω από τις φανφάρες και τις παρελάσεις, κρύβονται συχνά ανικανότητα, διαφθορά και κακή οργάνωση. Ο στρατός είναι σαν τα διαβόητα χωριά του Ποτέμκιν:  ο υπουργός της ρωσικής αυτοκρατορίας, πρίγκιπας Γκριγκόρι Ποτέμκιν, είχε δώσει εντολή να στηθούν προσόψεις σπιτιών που αναπαριστούσαν χωριά στις όχθες του Δνείπερου ποταμού για να ευχαριστήσει την αυτοκράτειρα Αικατερίνη, που το 1787 επισκεπτόταν την περιοχή.

Η Μεγάλη Αικατερίνη έμεινε ευχαριστημένη με τη ζωή (είχαν επιστρατευθεί, σύμφωνα με τον θρύλο και χωρικοί που παρίσταναν ότι δουλεύουν) και την ανοικοδόμηση, στις κτήσεις που είχαν ενσωματωθεί στην αυτοκρατορία.

Μιλώντας προχθές για τις αιτίες της πανωλεθρίας στη Λίμαν,  αυτό ακριβώς προσπάθησε να εξηγήσει σε ρωσική τηλεοπτική εκπομπή ο βουλευτής και πρώην στρατηγός Αντρέι Γκουρούλεφ: «Το πρόβλημα που έχουμε είναι ότι οι αναφορές που φθάνουν είναι πάντα θετικές, δηλαδή ότι είναι ψευδείς […] Tο σύστημα δεν λειτουργεί από κάτω προς τα πάνω, αλλά από πάνω προς τα κάτω».

Η σύνδεση Skype με την οποία γινόταν η συνέντευξη διακόπηκε απότομα και ο παρουσιαστής έμεινε μόνος του, αλλά ο στρατηγός είχε προλάβει να περιγράψει την πραγματικότητα: στις αναφορές γράφονται αυτά που θέλει να ακούσει η ηγεσία και αυτό το « σπασμένο τηλέφωνο»  ειδήσεων που ηχούν ευχάριστα στα αυτιά ξεκινάει από τον διοικητή μιας μονάδας  και φτάνει μέχρι τον Πούτιν. Αλλά όταν πρόκειται για πόλεμο, τα ευχάριστα νέα έχουν ένα όριο: πως θα αντιδράσει ο Ρώσος ηγέτης, αν τα πράγματα χειροτερεύσουν στα πεδία των μαχών;