Tο φυλάκιο του Έβρου επισκέφτηκε το γερμανικό περιοδικό Spiegel και μίλησε με τους γονείς του 5χρονου κοριτσιού που πέθανε από τσίμπημα σκορπιού, το βράδυ της Δευτέρας, 9 Αυγούστου, ενώ βρισκόταν –μαζί με άλλους 38 πρόσφυγες– εγκλωβισμένη και αβοήθητη σε νησίδα του Έβρου.

Ads

«Οι γονείς της λένε ότι τη τσίμπησε σκορπιός. Στη συνέχεια ανέβασε πυρετό και έπεσε σε κώμα. “Είχε αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα”, λέει η μητέρα της. Προσπάθησε απεγνωσμένα να δροσίσει το σώμα του παιδιού της στο ποτάμι», επισημαίνει το περιοδικό σε αναλυτικό ρεπορτάζ των Γιώργου Χρηστίδη και Μαξιμίλιαν Ποπ.

Όπως επιβεβαιώνει το Spiegel, το όνομα του κοριτσιού είναι Μαρία, καθώς έτσι την αποκαλούν οι γονείς της και οι άλλοι πρόσφυγες. Άλλωστε, το όνομα, η ηλικία και άλλα στοιχεία της μικρής βρίσκονται στον κατάλογο των ονομάτων των προσφύγων που είχαν καταθέσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου οι οργανώσεις Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και HumanRights360. Τα στοιχεία αυτά είχαν κατατεθεί ήδη από τις 20 Ιουλίου, δηλαδή την πρώτη φορά που εγκλωβίστηκαν στη νησίδα οι πρόσφυγες, μετά την επαναπροώθησή τούς από την ελληνική όχθη του Έβρου, όπως καταγγέλλουν.

Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, μιλώντας στη Βουλή, να αμφισβητήσει το όνομα της νεκρής, όπως και η ανάρτηση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη που κάνει λόγο για «σημαντικές ανακολουθίες στα γεγονότα και στις περιγραφές», συνιστούν ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης. 

Ads

«Ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης εξακολουθεί να αρνείται κάθε ευθύνη για το θάνατο της Μαρίας. Πρότεινε στην οικογένεια να εκταφεί η σορός και να ταφεί στην Ελλάδα. Ωστόσο, η Mariam Albadawi και ο Mohammed Alali αρνούνται. “Κανείς δεν έκανε τίποτα όσο ήταν ζωντανή”, λένε. “Τι καλό μπορεί να συμβεί τώρα; Η επιθυμία μας είναι να παραμείνει η κόρη μας στη νησίδα”», σημειώνει το Spiegel. 

Συντριπτικά στοιχεία

Σε ανάρτησή του στο Twitter, ο δημοσιογράφος του Spiegel Γιώργος Χρηστίδης, παραθέτει συντριπτικά στοιχεία σχετικά με τον θάνατο της μικρής Μαρίας στον Έβρο από το ρεπορτάζ που πραγματοποίησε.

«Την περασμένη εβδομάδα πέρασα πολλές ώρες με τους πρόσφυγες της νησίδας στον #Εβρο στο ΚΥΤ του Φυλακίου. Από όπου το σημερινό ρεπορτάζ μας. Στο κυρίαρχο κλίμα τοξικότητας, πόλωσης & εχθροπάθειας θα πω τα εξής, για όποιον έχει διάθεση να ακούσει. Στο ΚΥΤ βρέθηκα ως μέρος της αποστολής των οργανώσεων που έχουν αναλάβει τη νομική εκπροσώπηση των προσφύγων @GCRefugees & @rights360. Είναι όλοι καλά στην υγεία τους. Αλλά & βαθιά τραυματισμένοι ψυχικά. Κυρίως φυσικά οι γονείς της 5χρονης Μαρίας, που θρηνούν την κόρη τους.

Ήδη αμφισβητείται η ύπαρξη της Μαρίας, το όνομα της Μαρίας, ο θάνατος της Μαρίας. Εγώ είδα 2 γονείς με 4 ακόμα παιδιά στο ΚΥΤ. Οι γονείς μιλούσαν σπαρακτικά για την κόρη τους και τα παιδιά για την αδελφή τους. Σε αντίθεση με πολιτικούς ή άλλους, εγώ δεν θα τους αμφισβητήσω. Μίλησα επίσης με ανθρώπους που μου είπαν επωνύμως και ανέφεραν και στην ένορκη κατάθεσή τους στην εισαγγελία ότι οι ίδιοι έθαψαν πρόχειρα το μικρό κορίτσι στη νησίδα. Την ύπαρξη της Μαρίας με την οικογένειά της επιβεβαίωσαν και άλλοι πρόσφυγες με τους οποίους συνομίλησα.

Σε αυτή τη μακάβρια και αποκρουστική συζήτηση δεν θα επανέλθω. Ας το κάνουν αν το θεωρούν σκόπιμο η κυβέρνηση ή όποιος άλλος. Κι ας κριθούν γι’ αυτό. Εξάλλου για τις ελληνικές αρχές οι πρόσφυγες αρχικά δεν υπήρχαν καν, ήταν πλάσματα της φαντασίας δημοσιογράφων και ΜΚΟ. Μέχρι που -ω του θαύματος!- αποδείχθηκε ότι είτε οι αρχές ψεύδονταν όταν δήλωναν επί μέρες πως δεν έβρισκαν κανέναν στην περιοχή, αρνούμενες να συνδράμουν ή έστω να ενημερώσουν, είτε τα πολυδιαφημισμένα και πανάκριβα μέσα επιτήρησης του Έβρου είναι τελικώς προβληματικά. Τα στοιχεία για την παρουσία των προσφύγων στην επίμαχη νησίδα και για την επαναπροώθηση τους ενώ είχαν βρεθεί σε ελληνικό έδαφος τον Ιούλιο είναι πολλά και ισχυρά. Και θα παρουσιαστούν εν καιρώ, και όχι εν θερμώ, με πλήρη και αναλυτική τεκμηρίωση.

Για τον ρόλο της Τουρκίας: Από την πρώτη στιγμή γράψαμε ότι οι πρόσφυγες εξαναγκάστηκαν από τις τουρκικές αρχές να περάσουν στην Ελλάδα. Το αντιπροσφυγικό αίσθημα στην Τουρκία έχει φουντώσει. Οι αναγκαστικές ή “εθελοντικές” απελάσεις έχουν κορυφωθεί. Το γεγονός αυτό αν μη τι άλλο θα έπρεπε να προβληματίσει την κυβέρνηση που βάφτισε την Τουρκία ασφαλή χώρα (και) για τους Σύριους. Αντιθέτως, προτιμά να συνεχίζει τη ρητορική περί υβριδικού πολέμου & να επιχειρεί με κάθε μέσο να μειώσει τις ροές για να αυξήσει τα ποσοστά της.

Η πολιτική αυτή είναι νομικά & ηθικά διάτρητη. Είναι & ατελέσφορη. Όχι μόνο υπό το πρίσμα αφελών “δκαιωματιστών” ή “χρήσιμων ηλιθίων”, όπως αρέσκονται να γράφουν κάποιοι πατριώτες του πληκτρολογίου που διακρίνονται κυρίως για την αμάθεια, εμπάθεια και πνευματική οκνηρία τους. Είναι ατελέσφορη ακόμα και υπό το πρίσμα της “εθνικής απειλής”. Εάν ήμουν ο Ερντογάν, θα έτριβα τα χέρια μου που 40 πρόσφυγες κατάφεραν να κάνουν άνω κάτω τη χώρα. Γνωρίζοντες μού έχουν εξηγήσει πόσο γρήγορα, εύκολα και ανθρώπινα θα μπορούσε να έχει λυθεί το ζήτημα εξαρχής. Η πολιτική αυτή έρχεται επίσης σε σύγκρουση με την παράδοση, τον δημοκρατικό χαρακτήρα της χώρας, το κράτος Δικαίου. Η Ελλάδα δεσμεύεται από διεθνείς συμβάσεις, ευρωπαϊκούς & εθνικούς νόμους. Η τήρησή τους δεν γίνεται αλά καρτ. Ας επιλέξει ο καθένας ποια Ελλάδα τον εκπροσωπεί».