Φέρτε στο μυαλό σας την καθημερινότητα συνταξιούχων 80 ετών και άνω, οι περισσότεροι με κινητικά ή άλλα προβλήματα υγείας και με πενιχρή σύνταξη που δεν τους επιτρέπει ούτε τα φάρμακα ν’ αγοράσουν, όπως καταντήσαμε. Πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας, από τις 600.000 περίπου αυτής της ηλικιακής κατηγορίας στη χώρα μας.

Άνδρες και γυναίκες που υπηρέτησαν την Ελλάδα ως στρατιώτες, εργαζόμενοι, φορολογούμενοι, γονείς, που πρόσφεραν στην πατρίδα παιδιά τα οποία μεγάλωσαν με χιλιάδες δυσκολίες, για να υπηρετήσουν κι αυτά με τη σειρά τους την πατρίδα από διάφορες θέσεις. Παιδιά και εγγόνια που ποιος ξέρει πόσο κοντά ή μακριά τους βρίσκονται.

Ηλικιωμένοι και ανήμποροι να μετακινηθούν για λόγους υγείας, τον περισσότερο χρόνο κλεισμένοι στο σπίτι χωρίς παρέες.  Στην πορεία της ζωής έχουν δει δεκάδες γνωστούς των παιδικών τους χρόνων να έχουν φύγει απ’ τη ζωή. Στην ηλικία που φτάσανε, κάθε μέρα αναρωτιούνται αν θα υπάρξει επόμενη μέρα. Οι περισσότεροι μάλλον ζουν με μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό κατάθλιψης, άσχετα αν το γνωρίζουν ή όχι.

Η μόνη τους ψυχαγωγία και επαφή με τον έξω κόσμο η τηλεόραση. Η ελεύθερη και δωρεάν τηλεόραση. Για συνδρομητική τηλεόραση ούτε λόγος, ειδικά με την πρόσφατη τρομοκράτηση των λογαριασμών ρεύματος και αερίου και τις ειδήσεις ότι τα πράγματα χειροτερεύουν.

Απ’ τα λίγα που τους δίνει λίγη ευχαρίστηση στο σπίτι, είναι η φτηνή διασκέδαση με την οποία έζησαν όλη τους τη ζωή, ένας αγώνας ποδοσφαίρου ή μπάσκετ στην τηλεόραση. Ειδικά της εθνικής ομάδας, που τους συνδέει με τη χώρα και τους κάνει περήφανους. Με τους αγώνες στην τηλεόραση περνάνε πιο γρήγορα κι ευχάριστα οι ώρες εκατοντάδων χιλιάδων ηλικιωμένων ανδρών αλλά και γυναικών που είναι στο πλάι τους, οι οποίες χαίρονται με τη φτηνή διασκέδαση του συζύγου, αναπολώντας ευχάριστες εικόνες της κοινής ζωής τους.

Αγώνες της εθνικής μπάσκετ, ποδοσφαίρου, μουντιάλ στην τηλεόραση, που εδώ και πενήντα χρόνια ήταν δωρεάν.

Δωρεάν; Όχι πλέον! Απ’ τις ειδήσεις, απ’ τα παιδιά, τα εγγόνια, απ’ τους πάντες γύρω τους, ακούνε για τρομερούς αγώνες της εθνικής μπάσκετ, τους δικούς μας υπεραθλητές Αντετοκούνμπο εναντίον του Γιόκιτς και των μεγάλων σταρ της εθνικής Σερβίας. Ακούνε για αγώνες σπουδαίους, κι αγώνες δεν βλέπουν. Γιατί με όλα τα άλλα τα έξοδα δεν τολμούν να πληρώσουν και συνδρομή για τηλεόραση.

Άκουσαν βέβαια ότι κάποιοι αγώνες μεταδίδονται δωρεάν από το internet, αλλά μεγάλη οθόνη συνδεδεμένη με internet δεν έχουν, αλλά και αν είχαν δεν θα ήξεραν πώς να βρουν τον σύνδεσμο και να συνδεθούν.

Ακούνε ότι θα χάσουν και τους περισσότερους αγώνες του μουντιάλ που ακολουθεί, γιατί κι αυτό θα παιχτεί σε συνδρομητική τηλεόραση. Σκέφτονται ότι κάπως έτσι θα εξελιχθεί το πράγμα και με άλλες αθλητικές διοργανώσεις, τα παγκόσμια πρωταθλήματα, τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Παρ’ όλα αυτά πολλοί αντιστέκονται να πάρουν συνδρομητική. Ντρέπονται να ζητήσουν απ’ τα παιδιά τους επιπλέον βοήθεια για να πληρώσουν και συνδρομητική τηλεόραση.  Πώς να το ζητήσουν απ’ τα παιδιά τους που αγωνίζονται με το ζόρι να τα φέρουν βόλτα στη ζωή; Αδύνατον!

Ακόμη κι αν περισσέψει κάτι από την μικρή σύνταξή τους, έμαθαν το υστέρημα να το δίνουν στα παιδιά, τα οποία αν και ενήλικα, πολλά σ’ αυτή τη χώρα συνεχίζουν να έχουν ανάγκη και την παραμικρή βοήθεια απ’ τους γονείς. Χίλιες φορές προτιμότερο να δώσουν χαρτζιλίκι 10 Ευρώ το μήνα σ’ ένα εγγονάκι απ’ τη συνδρομητική! 

Όμως το χάσιμο των αγώνων της εθνικής και των άλλων αγώνων στην τηλεόραση, που σ’ όλη τους τη ζωή ήξεραν ότι τους προσφέρονται δωρεάν, θα έχει επιπλέον κόστος στην ψυχική τους υγεία κι ας μην το πολύ-καταλαβαίνουν.  Προστίθεται κι αυτό στα τόσα άλλα ψυχικά βάρη που τους κάνουν να αισθάνονται άχρηστοι στη ζωή.

Πάρε παράδειγμα το ηλεκτρονικό κράτος και τις τράπεζες που καταργούν ταμίες και όλα θα γίνονται με e-banking. Πώς να τα διαχειριστούν στην ηλικία τους, ειδικά η πλειοψηφία των σημερινών ογδοντάρηδων και ενενηντάρηδων που δεν πήγαν καν γυμνάσιο; 

Πώς να τα διαχειριστούν αν στο τέλος της ζωής τους κατέληξαν να είναι ΑΜΕΑ;

Σε πρόσφατη αίτηση για επιδότηση ψυγείου που χάλασε, ενενηντάχρονου τυφλού με σύζυγο ογδόντα+ που (μεγαλωμένη σε χωριό ρημαγμένο από Γερμανούς και εμφύλιο) δεν  τέλειωσε δημοτικό… ο γείτονας που τους έκανε την ηλεκτρονική αίτηση για επιδότηση κατά λάθος δεν πρόσθεσε την επιλογή ΑΜΕΑ, και υπέβαλε την αίτηση μόνο με το οικογενειακό εισόδημά τους.  Επιδότηση δεν πήραν και η απάντηση του ηλεκτρονικού κράτους ήταν ότι διορθώσεις στην αίτηση, όπως η προσθήκη ΑΜΕΑ, πλέον δεν γίνονται αποδεκτές!

Μαζί με εκατομμύρια ακόμη συνταξιούχους, πρόσφατα άκουσαν επίσης, ότι επειδή δεν έκαναν προσφυγή στα δικαστήρια δεν πρόκειται να πάρουν πίσω μειώσεις της σύνταξής τους. Οι λίγοι συνταξιούχοι που έκαναν προσφυγή την κέρδισαν και θα πάρουν χρήματα αναδρομικά, ήταν μάλλον οι πιο μορφωμένοι και με τις μεγαλύτερες συντάξεις. Δεν τους κάνει έκπληξη, όπου φτωχός και η μοίρα του. Όμως κάθε νέα ένδειξη αδικίας που προστίθεται αυξάνει την στεναχώρια και το αίσθημα ανημπόριας, χειροτερεύοντας την ψυχική τους υγεία.

Και φτάσαμε και σ’ αυτό. Για πρώτη φορά εδώ και πενήντα χρόνια, φτωχοί και ηλικιωμένοι, εκατοντάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας χωρίς πρόσβαση στη συνδρομητική τηλεόραση, θα χάνουν τους αγώνες της εθνικής, του μουντιάλ και άλλων διοργανώσεων με αθλητές που εκπροσωπούν τη χώρα μας.
Δεν είναι μόνο ότι αυτό αυξάνει την απογοήτευση και δυστυχία τους. Είναι ντροπή για κράτος να μην προσφέρει δωρεάν αγώνες των εθνικών του ομάδων στους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για την πατρίδα σ’ όλη τους τη ζωή.

Έλλειψη της ελάχιστης, της τόσο δα ενσυναίσθησης γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ξέρετε τι σημαίνει; 

ΝΤΡΟΠΗ κύριοι της δημόσιας τηλεόρασης και της κυβέρνησης.