Η Μ.Μ. αναισθησιολόγος από τη Βέροια, βρήκε το κουράγιο να χωρίσει τον σύντροφό της το 2017 μετά από κακοποίηση χρόνων. Μετακόμισε στην Κύπρο πρόσφατα με τα δύο παιδιά τους και την κόρη της από προηγούμενο γάμο, γιατί το μαρτύριο δεν τελείωσε ούτε μετά τον χωρισμό της και ο ίδιος διεκδίκησε την επιμέλεια των παιδιών τους την οποία κέρδισε από δικαστήριο για τον γιο του που είναι 9 ετών σήμερα. Πως δικαιολόγησε το δικαστήριο την απόφαση; 

Ads

Διαβάστε επίσης: Δικαστική απόφαση σοκ: Άνδρας που κακοποιεί και δέρνει τη γυναίκα του, είναι καλός πατέρας για το γιο του

«Είπαν ότι το παιδί έχει συνδεθεί λόγω φύλου με τον πατέρα, ότι πρέπει να έχει το απαραίτητο πατρικό-ανδρικό πρότυπο! Το ακούω κι ανατριχιάζω. Είπαν ότι επειδή είναι γιατρός είναι βέβαιο ότι θα τον φροντίζει κι ότι δεν εξετάζουμε εδώ την κακοποίηση αλλά το τι είναι καλό για τα παιδιά» λέει η Μ.Μ. μιλώντας στο tvxs.gr. Η ίδια αποφάσισε να ξανα προσφύγει στη δικαιοσύνη, έστω κι αν έχει χάσει την πίστη της σε αυτήν, έχοντας πλέον στο πλάι της τις δύο πρώην συζύγους του πρώην συντρόφου της αλλά και την κατάθεση του γιου του από προηγούμενο γάμο ο οποίος επιβεβαιώνει ότι ο πατέρας του, είναι ακατάλληλος να μεγαλώσει ένα παιδί. 

Η αλληλεγγύη αυτή από τις πρώην συντρόφους του που έχουν βιώσει και οι ίδιες κακοποίηση από τον άνδρα αυτόν, είναι το μόνο φωτεινό σημείο στην ιστορία που μου αφηγείται η Μ.Μ. από την Κύπρο όπου βρίσκεται. Μια ιστορία επώδυνη και δυστυχώς καθόλου ασυνήθιστη, που επιβεβαιώνει όλους τους φόβους του φεμινιστικού κινήματος σε σχέση με τον νέο νόμο για την επιμέλεια του κ. Τσιάρα,  σε σχέση με τη μηδαμινή προστασία των κακοποιημένων γυναικών από την πολιτεία αλλά και σε σχέση με το αδιέξοδο εκείνων των γυναικών που τυγχάνει να κακοποιούνται από άνδρες που έχουν δύναμη στην τοπική κοινωνία. 

Ads

«Σε μένα δόθηκε η επιμέλεια της κόρης μας 14 ετών σήμερα ,η οποία αρνείται να μείνει με τον πατέρα της. Το δικαστήριο μας υποχρεώνει να ανταλλάζουμε τα παιδιά και να συναντιόμαστε γιατί όπως είπαν, θα είναι καλή ευκαιρία να έχουμε κοινές οικογενειακές δραστηριότητες. Θα πρέπει να τον συναντώ ενώ τρέμω ακόμα, ενώ έφυγα στην Κύπρο για να γλιτώσω. Είπαν επίσης, ότι επειδή ο γιος μου έχει πέντε χρόνια διαφορά με την αδερφή του, δεν δύναται να έχουν σχέσεις μεταξύ τους αφού θα αναπτύξουν σχέσεις όταν τελειώσει ο μικρός το γυμνάσιο! Η δικηγόρος μου είπε, ότι είναι ό,τι χειρότερο έχει διαβάσει ποτέ στη ζωή της αυτή η απόφαση» λέει η Μ.Μ.

«Έχει στάτους, πολιτικές διασυνδέσεις, αισθανόταν ότι δεν μπορεί να του κάνει κανείς τίποτα. Και είχε δίκιο»

Πότε ξεκίνησε η κακοποίηση και με ποιον τρόπο;

Είμαστε μαζί από το 2006 έως το 2017. Τα τρία πρώτα χρόνια, ασχολιόταν με τη δεύτερη σύζυγο με την οποία είχαν δικαστικές διαμάχες. Οπότε τα νεύρα τα έβγαζε εναντίον της. Ζούσα την ένταση αλλά όχι άμεσα. Το ίδιο κάνει τώρα, όσο ασχολείται μαζί μου η νυν σύντροφος είναι ασφαλής, μετά θα επαναλάβει την κακοποιητική συμπεριφορά. Κάθε φορά ανέβαζε την ένταση λίγο παραπάνω. Διεστρέβλωνε την πραγματικότητα. Με είχε σπρώξει όταν ήμουν έγκυος, έπεσα και μου είπε «μα δεν είδες ότι σκόνταψα στο χαλί; Δεν σου έκανα τίποτα». Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι εσύ χάνεις την επαφή. Ήταν χειριστικός, μου πότιζε τον φόβο σιγά σιγά… Υπάρχουν ακόμα στιγμές που φοβάμαι, αν και είμαι σε πολύ καλύτερη φάση. Μου έρχεται όμως τις νύχτες ο φόβος. Αλλά ξεκίνησε με λεκτική βία. Φωνές, απειλές… εγώ σώπαινα λόγω των παιδιών που ήταν μπροστά και του σοκ. 

Αλλά σας άσκησε και σωματική βία

Έγινε βίαιος σωματικά… Με χτυπούσε και  μετά κλάματα και συγγνώμες. Αν περνούσε μια ήρεμη εβδομάδα άρχιζα να ανησυχώ πότε θα έρθει η στιγμή που θα με χτυπήσει και όντως ερχόταν. 

Καλέσατε ποτέ την αστυνομία; Τον καταγγείλατε;

Ναι. Μια μέρα, τα παιδιά έβλεπαν τηλεόραση, με άρπαξε από τα μαλλιά και χτύπησε το κεφάλι μου στα ντουλάπια της κουζίνας, έβγαλε το μόριο του και μου κατέβασε το κεφάλι εκεί. Ευτυχώς τα παιδιά έβλεπαν τηλεόραση και δεν το είδαν. Τον έσπρωξα, έφυγε να πάρει τα τσιγάρα από το αυτοκίνητο, τον κλείδωσα έξω και κάλεσα το 100. Ήρθε το περιπολικό, ήταν μια γυναίκα κι ένας άνδρας. Είπε «δεν έγινε τίποτα… είναι τρελή πάει να με διαβάλλει». Με πλησίαζε κι έλεγε «πες την αλήθεια».

Ο αστυνομικός τον πήρε με το περιπολικό και στον δρόμο κάλεσε τον δικηγόρο του. Εγώ δυστυχώς δεν το σκέφτηκα. Όμως, όλες τις φορές που ζήτησα δικηγόρο από τη Βέροια κανείς δεν ήθελε να αναλάβει υπόθεση εναντίον του. 

Ο αξιωματικός υπηρεσίας μου είπε: Είστε γνωστοί στην πόλη, μήπως να το σκεφτείτε, να τα βρείτε. Και μου σκάει τη βόμβα, ότι αν κάνετε μήνυση θα σας κάνουν κι αυτοί μήνυση και θα πρέπει να μείνετε σήμερα στο κρατητήριο. Του λέω μα έχω δύο παιδιά στη γειτόνισσα. Μου λέει, μα έτσι είναι ο νόμος. Πηγαίνετε σπίτι να το σκεφτείτε. Εγώ ήμουν κλαμένη, χαμένη και δυστυχώς δεν το προχώρησα. 

Τον πήρανε σε ένα σπίτι που έχει, εξοχικό. Μου έστειλε μήνυμα από εκεί  «Το πάρτι τώρα αρχίζει». Είχα δύο φίλες στο σπίτι, και ήρθε την επόμενη σπιτι πολύ πιο θυμωμένος. Εντάθηκε η βία. Μου έδειξε άλλη μια φορά τη δύναμη του. Ότι και στην αστυνομία να πας δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις κάτι. 

Απευθυνθήκατε σε κάποια συλλογικότητα, σε κάποιον ειδικό για βοήθεια;

Ναι. Τελικά πήγα κρυφά στο Κέντρο κακοποιημένων γυναικών, μετά από κλήση στο 5ψήφιο νούμερο. Απευθύνθηκα στους ανθρώπους εκεί που κάνουν φοβερή δουλειά. Εκανα δύο χρόνια συνεδρίες και συνέχισα με προσωπικό ψυχολόγο. Προσπάθησα να φύγω όσο πιο ήρεμα γινόταν. Ήταν παθολογικά ζηλιάρης και για να του αποδείξω ότι δεν υπάρχει λόγος, δεν κάνω τίποτα, άφηνα το κινητό μου κοντά του. Όμως εκείνος έκανε παρανοϊκές σκέψεις, ότι αν ήταν ενεργός στο viber αυτός που ζήλευε κι ήμουν κι εγώ, κάτι συμβαίνει. Έτσι με έφτυσε μια μέρα και έχασα τον έλεγχο. Άρχισα να τρέμω από τον φόβο τι θα ακολουθήσει και είπα τέλος. Μέχρι να βρω σπίτι κοιμόμουν στον καναπέ, αλλά το βασανιστήριο συνεχιζόταν.

Δηλαδή;

Τις νύχτες ήταν πάνω από το κεφάλι μου, φώναζε ότι εγώ τον προκαλώ να γίνεται βίαιος. έλεγε στα παιδιά μου ότι εγώ φταίω που με χτυπάει. Μια μέρα, επέστρεψε η κόρη μου η μεγάλη από τον πρώτο γάμο μου σπίτι, τον ακούει να ουρλιάζει και του λέει: Σταμάτα μη φωνάζεις η κόρη σου κλαίει δεν την ακούς; Αυτός συνέχιζε, η μικρή έκλαιγε και η μεγάλη μου τον αποκάλεσε μαλάκα. Τότε έτρεξε αυτός πάνω, την κυνήγησε. Πετάγομαι, γιατί σκέφτηκα ότι θα χτυπήσει το παιδί μου. Είχα πιάσει το πόμολο τόσο σφιχτά για να μην καταφέρει να ανοίξει την πόρτα, που μάτωσε το χέρι μου. Τον εκλιπαρούσα να χτυπήσει εμένα κι όχι το παιδί. Πήρα μια φίλη μου και φιλοξένησε την κόρη μου τρεις εβδομάδες. 

«Μου επιτέθηκε στο νοσοκομείο. Η ΕΔΕ δεν έγινε ποτέ»

Όταν καταφέρατε να μετακομίσετε, ηρέμησε η κατάσταση;

Όχι. Μου έστελνε μηνύματα . Μια μέρα βρήκα δεκάδες. Δεν τα διάβαζα. Τώρα τα διάβασα με αφορμή το δικαστήριο, ήταν χιλιάδες μηνύματα, υβριστικά και απειλητικά. Έλεγε ότι έχει βίντεο φωτογραφίες μου που θα τις βγάλει στο διαδίκτυο. Το δικαστήριο δεν τα έλαβε υπόψη όλα αυτά. Επίσης με παρακολουθούσε.  Είχα βοηθήσει ένα φιλικό ζευγάρι σε ένα χειρουργείο και με έβγαλαν για φαγητό για να με ευχαριστήσουν. Όταν χωριστήκαμε, με πήρε τρέμοντας η γυναίκα και μου λέει, έχει κολλήσει από πίσω μας ένα αυτοκίνητο. Ήταν αυτός. Νόμιζε ότι ήταν γκόμενος. Βγήκε η γυναίκα έξω και μου λέει ήταν κόκκινα τα μάτια του φοβήθηκα. Δεν με ξανακάλεσε φυσικά το ζευγάρι να ξαναβρεθούμε.  Κοινωνικά δεν μπορούσα να έχω ζωή. Όποιον άνθρωπο και να είχα δίπλα, θα τον έκαιγα. Και στο νοσοκομείο μου έκανε διάφορα. Φασαρίες με περιστατικά. Ήμασταν κι οι δύο διευθυντές στα τμήματά μας και με απειλούσε με τις βαθμολογίες. Έγινε κι  ένα επεισόδιο εκεί και έκανα αναφορά, αλλά ΕΔΕ δεν έγινε ποτέ. 

Τι επεισόδιο;

Έγινε το ΄20. Ήμουν στο χειρουργείο σε δικό μου περιστατικό. Είχα βγάλει εκείνη τη μέρα μια  φωτο στο fb του Καζαντζάκη που έγραφε: Οι αδύναμοι φωνάζουν και καυχιούνται, οι δυνατοί σωπαίνουν και προχωρούν. Μπαίνει  λοιπόν στο χειρουργείο και λέει φωνάζοντας: ποια νομίζεις ότι είσαι τι γράφεις αυτά στο fb;

Του λέω θα σου ζητήσω την άδεια; Και σηκώνει το χέρι και μου σπρώχνει το κεφάλι. Βγήκα έξω στο διάδρομο σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και του φώναξα «σου είπα δεν θα με ακουμπήσεις ποτέ ξανά».

Είπα στον διοικητή, βρείτε αντικαταστάτη, έχω στο χειρουργείο άνθρωπο… δεν με βαστούν τα πόδια μου να συνεχίσω. Μου λέει ποιον να βρω; Λέω δεν μπορώ. Και πήρα κλαίγοντας τον δικηγόρο ο οποίος με συμβούλεψε να του κάνω αμέσως αναφορά. Έκανα αναφορά, μπήκε στο γραφείο, κι άρχισε να τραβάει τα χέρια μου, τα καλώδια, τους εκτυπωτές για να μην κάνω αναφορά. Φωναζα να φύγει και ευτυχώς ήρθαν συνάδελφοι και τον τραβήξανε. Προσπαθούσε να μου πάρει την αναφορά από τα χέρια. Εγώ την έκανα την αναφορά έγραφα και ποιοι ήταν παρόντες.

Διέταξε ο διοικητής προανάκριση και προέκυψε ότι πρέπει να γίνει ΕΔΕ. Δεν έγινε ποτέ. Έχω πρωτοκολλημένη ερώτησή μου που ρωτάω, γιατί δεν έχει γίνει τίποτα. Του έκαναν μόνο προφορική σύσταση. Δεν άνοιξε πάλι μύτη. Έπρεπε να του πάρουν την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος. Είχα χειρουργείο και βρέθηκα να κλαίω. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου, αγαπούσα το νοσοκομείο μου στο οποίο είχα φτάσει να εφημερεύω 30 μέρες το μήνα για να βοηθήσω την κατάσταση, αλλά ήταν αβίωτη πια η ζωή μου. Έπρεπε να φύγω. 

Μετά τη μετακόμισή σας σε άλλο σπίτι, τι σχέση είχε με τα παιδιά ο πατέρας τους;

Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 21 δεν υπήρχε καμία διεκδίκηση της επιμέλειας. Η μικρή δεν ήθελε να πηγαίνει στο σπίτι του και τον μικρό, τον έπαιρνε κάτι απογεύματα για κανένα δίωρο όταν εφημέρευα. Δεν τον έπαιρνε άλλες μέρες για να μην έχω προσωπική ζωή και δεν τον κρατούσε για διανυκτέρευση. 

Ανησυχούσα γιατί άρχισε να κάνει επικίνδυνα πράγματα στον μικρό. Ήθελε να τον κατεβάζει με σχοινί από τον πρώτο όροφο για παράδειγμα. Το καλοκαίρι που πέρασε αποφάσισα να πάω Κύπρο, βρήκα δουλειά σε κλινική. Επειδή είχα εγώ την επιμέλεια δεν είχαμε παντρευτεί ποτέ, δεν χρειαζόταν να πάρω την άδεια του. Ξεκίνησε να διεκδικεί την επιμέλεια. Στην αρχή και των δύο.  

«Ο δικαστής είπε στην κόρη μου ότι δεν ταιριάζει με τον πατέρα της λόγω ζωδίου. Εκείνη μου είπε: Μαμά είναι σεξιστής»

Μου είπατε ότι έχετε χάσει απόλυτα την εμπιστοσύνη σας στη δικαιοσύνη. Θέλετε να μου περιγράψετε τη διαδικασία που ακολουθήθηκε από το δικαστήριο;

Φωνάζει ο δικαστής τα παιδιά στο δικαστήριο. Ο πατέρας τους προσπαθούσε να απομονώσει τον μικρό.  Η μικρή τον κρατούσε κοντά της όμως. Ο δικαστής έβαλε ένα ένα τα παιδιά μόνα τους μέσα. Εγώ νόμιζα ότι θα έχει ψυχολόγο κοινωνικό λειτουργό…. τίποτα. Η μικρή βγήκε και μου λέει ο δικαστής είναι σεξιστής. Μου είπε ότι θα έχω πρόβλημα στις σχέσεις μου γιατί δεν θέλω τον μπαμπά μου. Μου απάντησε ότι είμαι 14 ετών κι ότι δεν ταιριάζω με τον μπαμπά λόγω ζωδίου. Η ψυχολόγος που την παρακολουθεί έφριξε. 

Έκλαιγε στο αεροπλάνο, μου είπε: Δεν περιμένω τίποτα από τον μπαμπά . Αλλά πίστευα ότι ο δικαστής είναι για το δίκαιο και γκρεμίστηκε όλο αυτό μπροστά μου. 

Ο μικρός μπήκε και ρωτήθηκε αν του λείπουν οι φίλοι στη Βέροια και απάντησε θετικά.  Τι να πει το παιδί; Σε αυτή του την απάντηση και στο γεγονός ότι δεν απάντησε στην ερώτηση με ποιον θες να μείνεις, στηρίχθηκε η απόφαση του δικαστηρίου. Είναι αδιανόητη η διαδικασία. Υποβάλουν τα παιδιά σε μαρτύριο. Εδώ στην Κύπρο μου λένε δεν γίνεται έτσι. Τα παιδιά είναι σε ειδικό δωμάτιο με ψυχολόγους κάμερες κλπ. Το πέρασαν τα παιδιά μου αλλά το θέμα είναι να μην το περάσουν άλλα. Να γίνει κάτι. 

Στις 15 Οκτωβρίου, βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου που δίνει την επιμέλεια του γιου σας στον πατέρα του. Τι κάνατε; 

Δεν το πίστευα. Όταν βγήκε η απόφαση επικοινώνησα με την κ. Πετρουλάκη στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο κατά της βίας. Εμείς ήρθαμε Κύπρο πριν την απόφαση, οπότε παραμένω εδώ με τα παιδιά. Επικοινωνώ με νομικούς μου λένε ότι για να γίνει εκτελεστέα η απόφαση εδώ πρέπει να ακολουθηθεί μια διαδικασία. Έτσι με τον δικηγόρο κάναμε αίτηση μεταρρύθμισης με νέα γεγονότα πια. 

Την κατάθεση της πρώην συζύγου για κακοποίηση, υβριστικά μηνύματα που έστειλε στη μικρή κόρη μας. Έγραφε  «είσαι ηλίθια, θα δείτε τι θα πάθετε έχετε κάνει απαγωγή και είσαι συνεργός» όλα αυτά σε κατεβατά. Ευτυχώς μου είπε μια φίλη πήγαινε πάρε το κινητό της. Όταν της το ζήτησα δεν είχε ανοίξει μηνύματά του από τον Ιούνιο. Τη βομβάρδιζε. «Θα κλείσω τη μαμά σας στη φυλακή» έγραφε στο παιδί. 

«Ο γιος του από προηγούμενο γάμο είπε: Ήρθε η ώρα να μιλήσω»

Η αίτηση μεταρρύθμισης πως αντιμετωπίστηκε στο δικαστήριο Βέροιας;

Δικάστηκε την Τετάρτη που μας πέρασε.  Ο δικηγόρος μου μου είπε ότι το δικαστήριο ήταν τόσο φιλικό στην άλλη πλευρά, που δεν έχουμε καμία ελπίδα. Εκεί έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Εκεί επενέβη όμως ο μεγάλος του γιος από τον πρώτο του γάμο και μου είπε: ήρθε η ώρα πια να καταθέσω. Είπε ότι είδε ξυλοδαρμούς στη μάνα και τη δεύτερη σύζυγο. Κατέθεσε μετά το δικαστήριο της Τετάρτης. Είπε, ο πατέρας μου δεν είναι ικανός να μεγαλώσει ένα παιδί για αυτούς τους λόγους. Και οι δύο πρώην κατέθεσαν. Δεν έχουμε κοινό συμφέρον με τις γυναίκες αυτές, το έκαναν γιατί γνωρίζουν και με έχει συγκινήσει η πράξη τους. Και η μεγάλη μου κόρη και τα δύο παιδιά της πρώην γυναίκας του, τα δύο κορίτσια. Η κόρη της δεύτερης γυναίκας του είναι υπέροχη μουσικός,  έχει γράψει ένα υπέροχο τραγούδι πριν χρόνια που έλεγε, η μητέρα μου είναι παντρεμένη με τον διάβολο. 

Κοιτάξτε, δεν υπάρχει δικαιοσύνη στη Βέροια. Είναι μια φατρία δικηγόρων και δικαστικών. Γι’αυτό αποφάσισα την Κυριακή να τα παίξω όλα για όλα, να πω την ιστορία μου. 

Και στείλατε το μήνυμα στην κ. Δώρα Αυγέρη;

Το έστειλα σε όλες τις βουλευτίνες όλων των κομμάτων. Ανταποκρίθηκε η κ. Αυγέρη και η κ. Χρηστίδου και επικοινώνησε μαζί μου και συνεργάτης της κ. Καφαντάρη.  Πίστευα ότι όλες οι γυναίκες της βουλής θα δώσουν σημασία. Τελικά, μόνο αυτές οι βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκαν και δεν έχω λόγια για τις δύο, ήταν ουσιαστική βοήθεια. Όπως και τα ρεπορτάζ του site σας. 

Η απόφαση

image

image

image

Η αναφορά για την επίθεση στο νοσοκομείο

image

image

image