Μετά το debate των υποψηφίων για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, ακούστηκαν διάφορες φωνές οι οποίες εξέφρασαν αγανάκτηση που δεν ζητήθηκε από τον Ανδρέα Λοβέρδο να τοποθετηθεί — κάποιοι είπαν και να ζητήσει συγνώμη — για την διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών το 2012.

Πριν από μερικά χρόνια είχα την τιμή να απευθύνω στον κ. Λοβέρδο ακριβώς αυτή την ερώτηση, σε μια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει σ’ εμένα και στον τότε συνεργάτη μου. Ως υπεύθυνος για τη σύνταξη αυτού του τμήματος του ερωτηματολογίου αλλά και για τη διεξαγωγή αυτού του τμήματος της δια ζώσης συζήτησης, σκέφτηκα ότι θα ήταν χρήσιμο να την επανεπισκεφθώ. Και προκειμένου να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του, προτού μοιραστώ τα δικά μου, παραθέτω εδώ το απόσπασμα με ολόκληρο τον σχετικό διάλογο:

Έχετε δηλώσει ότι «το AIDS αυξάνεται δραματικά στη χώρα μας και ένα μέρος του προβλήματος προκύπτει από τη λαθρομετανάστευση και την αδήλωτη πορνεία. Έλληνες οικογενειάρχες πηγαίνουν στους οίκους ανοχής, μεταφέροντας έτσι τη νόσο στα σπίτια τους». Και διαπομπεύσατε οροθετικούς ανθρώπους, οι οποίοι αθωώθηκαν μέχρις ενός.

Γιατί διαπόμπευσα;

Διότι δημοσιοποιήσατε τα προσωπικά στοιχεία και τις φωτογραφίες τους στο πανελλήνιο.

Ποτέ. Δεν είχα ούτε την αρμοδιότητα ούτε τη διάθεση ούτε την ευχέρεια. Ήταν της εισαγγελίας αυτό. Εγώ το είδα, όπως κι εσείς.

Ήσασταν σύμφωνος;

Ήμουν σύμφωνος σε μία περίπτωση. Στην πρώτη, τι ήταν, Ουκρανή, Ρωσίδα; Εκεί είχαμε γύρω στα 1500 τηλεφωνήματα. Ανθρώπων που είχαν πάει. Ο κόσμος ενεργοποιήθηκε μετά τη δημοσιοποίηση της φωτογραφίας. Τα υπόλοιπα ήταν άχρηστα γιατί ήταν κοπέλες με πολλά προβλήματα υγείας, και μόνο στη θέα τους…

Συγγνώμη, εσείς βγήκατε και κάνατε μετά δηλώσεις ότι όλο αυτό ήταν θετικό διότι αντιμετωπίζεται το πρόβλημα του AIDS…

Μάλιστα.

Το πρόβλημα του AIDS στην Αθήνα οφειλόταν σε μία Ρωσίδα;

Σε πολύ μεγάλο βαθμό!

Οι γυναίκες αυτές εξετάστηκαν υπό κράτηση. Δίχως τη συναίνεσή τους. Τους ανακοινώθηκε ότι είναι φορείς από αστυνομικούς. Μια κατάφορη παραβίαση της ιατρικής δεοντολογίας, που ήσασταν εκεί για να την περιφρουρείτε.

Διαφωνώ μαζί σας πλήρως. Με υγειονομική διάταξη που έχω υπογράψει εγώ, δεν είναι στο χέρι σου, κύριέ μου, αν θα εξεταστείς ιατρικά ή όχι, εφόσον συλλαμβάνεσαι στο κέντρο της Αθήνας να παραπαίεις ή εκδίδεσαι παρανόμως. Έχω δικαίωμα να σε εξετάσω και δεν έχεις δικαίωμα να αρνηθείς. Θα εξεταστείς από γιατρό και όχι από αστυνομικό. Αλλά επειδή αυτές είχαν προστάτες, οι αστυνομικοί ήταν εκεί για να βοηθήσουν στην εξέταση.

Κατηγορηθήκατε ότι όλο αυτό έγινε κυνικά για να κερδίσετε ψήφους.

Το διαψεύδω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Πρώτον, γιατί σε όλες τις μετρήσεις έβγαινα πρώτος στη Β’ Αθηνών. Δεν είχα κανένα λόγο να κάνω τέτοιες αλχημείες. Δεύτερον και πιο σημαντικό, τον Αύγουστο του 2011 συναντήθηκα στον Έβρο με τον βούλγαρο υπουργό Υγείας για τον πάω στο φυλάκιο και να του δείξω τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει αν μπει η Βουλγαρία στη Συνθήκη Σέγκεν. Εγώ δεν είχα δει από κοντά τι συμβαίνει στον Έβρο. Το είχα δει μόνο από την τηλεόραση. Όταν πήγα, και επειδή είμαι κλειστοφοβικός, με το που είδα τους ανθρώπους εκεί έπαθα σοκ. Όταν ρωτήθηκα από τον βούλγαρο ομόλογό μου τι είναι αυτοί, του απάντησα ότι είναι παράνομοι που παραδίδονται στις αρχές. Εκεί είχαμε κρούσματα AIDS και μηνιγγίτιδας. Επικοινωνώ άμεσα με τις υγειονομικές υπηρεσίες της ΕΕ και δημοσιοποιώ το πρόβλημα. Έρχεται από τη Σουηδία κλιμάκιο και αντί να μου κάνει έκθεση για το υγειονομικό πρόβλημα, κάνει έκθεση για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων! Εγώ όμως δεν σταματώ τις προσπάθειες και συνεχίζω να ενημερώνω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκείνη την περίοδο εμφανίζεται και πρόβλημα ελονοσίας στο νομό Λακωνίας. Σε τουριστική χώρα!

Συγγνώμη, αλλά τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ σάς διαψεύδουν. Τα κρούσματα ελονοσίας στη Λακωνία την περίοδο που λέτε ήταν 27 Έλληνες και 25 μετανάστες.

Έχουμε μεγάλο πρόβλημα, σας λέω!

Με την ελονοσία δεν είχαμε, πάντως. 25 μετανάστες;

Μεγάλο νούμερο είναι!

Σε σύνδεση με τη μετανάστευση; Εδώ μιλάτε γι’ αυτή την αθρόα εισροή και βρήκαμε 25 μετανάστες;

Αναστατώνεται ο κόσμος, οι Λάκωνες. Γίνονται συσκέψεις στο υπουργείο.

Ναι, αυτό είναι ζήτημα διαχείρισης εντυπώσεων, δεν είναι υγειονομική κρίση.

Είστε πάρα πολύ ψύχραιμος αλλά όταν διαχειρίζεστε θέματα δημόσιας υγείας, αυτή η ψυχραιμία δεν είναι καλός σύμβουλος. Ειδικά αν θέλετε να είστε και μαχητής. Η Ελλάδα έχει πρόβλημα υγείας.

Από τη μετανάστευση;

Και από τη μετανάστευση.

Εξακολουθείτε να το υποστηρίζετε αυτό;

Σαν τρελός! Ευτυχώς βρέθηκε ένας υπουργός Δημόσιας Τάξης που ανταποκρίθηκε. Ο κ. Χρυσοχοϊδης. Και αυτή η σύμπνοια ανάμεσα στα δύο υπουργεία οδήγησε σε κάποια αποτελέσματα. Ο κ. Δένδιας μετά, όταν ανέλαβε, συνέχισε. Και τώρα που καταργήθηκε η υγειονομική διάταξη, λέω με δήλωσή μου ότι αθωώνει τους μαστροπούς, αυτούς που στοιβάζουν τους μετανάστες στα υπόγεια, τους βγάζει τζάμι.

Τελευταία ερώτηση: Τι θα λέγατε να ζητήσετε δημόσια συγγνώμη από τις οροθετικές που αθωώθηκαν;

Δεν έχω κανένα λόγο. Δεν εμπλέκομαι σε κάτι που να δημιουργεί την υποχρέωση. Δεν έχω την εσωτερική ανάγκη. Συγγνώμη ζητάς είτε αν έχεις την υποχρέωση είτε αν…

Αν το νιώθεις…

Δεν το νιώθω.

Είχα την τύχη να πάρω πολλές συνεντεύξεις στα είκοσι και πλέον χρόνια που εργάζομαι ως δημοσιογράφος. Δεν είναι ότι περίμενα λοιπόν να ζητήσει συγνώμη ο Ανδρέας Λοβέρδος, έχω συνομιλήσει και με άλλους πολιτικούς που εφαρμόζουν την τακτική να μην παραδέχονται ποτέ ότι έκαναν λάθος. Εδώ όμως πρόκειται για κάτι διαφορετικό.

Η άποψή μου είναι ότι για την υπόθεση της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών ο Ανδρέας Λοβέρδος θα έπρεπε να είχε λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη — όπως, βέβαια, και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, οι εμπλεκόμενοι εισαγγελείς, η ηγεσία και οι γιατροί του ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά και πολλοί επιτελικοί στα ΜΜΕ. (Για όποιον δεν θυμάται τα γεγονότα, το ντοκιμαντέρ Ερείπια είναι πάντοτε διαθέσιμο.)

Επειδή, όμως, αυτό είχε εξαρχής μικρή πιθανότητα να συμβεί και σε κάθε περίπτωση δεν συνέβη, αρκούμαι να πω ότι ο άνθρωπος που φαίνεται εδώ από τις απαντήσεις του, με τρομοκρατεί. Υπάρχει κάτι που ξεπερνάει τις ανακρίβειες, την διαστρέβλωση των γεγονότων, τον άγριο κυνισμό. Υπάρχει κάτι που όχι μόνο δεν συστέλλεται, έστω προσχηματικά, μπροστά στη σύνθλιψη, στον εκμηδενισμό του ευάλωτου, του ανίσχυρου, αλλά κορδώνεται, φουσκώνει, μεγαλοφρονεί. Κάτι που μου φαίνεται αυθεντικά κακό.

Θα πεθάνω, μάλλον, με την απορία πώς γίνεται να υπάρχουν αυτοί που δεν το βλέπουν, που επιδιώκουν να εξακολουθήσει ο κ. Λοβέρδος να πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή και να διεκδικεί μάλιστα αρχηγίες και τέτοια. Υποψιάζομαι, όμως, ότι για ανθρώπους σαν αυτούς επινοήθηκε η φράση «η κοινοτοπία του κακού».