Τα αλλεπάλληλα «διαγγέλματα» του πρωθυπουργού την περασμένη άνοιξη ήταν το εργαλείο του Μαξίμου για την επικοινωνιακή εκμετάλλευση της πανδημίας. Πάνω σ’ αυτές τις τηλεοπτικές εμφανίσεις στήθηκε η επιχείρηση χτισίματος του «ηγετικού προφίλ» και της «πολιτικής γιγάντωσης» Μητσοτάκη, δια της αξιοποίησης του απόλυτου κοινωνικού σοκ που είχε προκαλέσει το πρώτο κύμα του κορονοϊού.

Το σημερινό μήνυμα –«διάγγελμα» Μητσοτάκη ήταν προϊόν μιας τελείως διαφορετικής ανάγκης: Της ανάγκης συγκάλυψης και μετάθεσης των ευθυνών από μια κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό που δίνουν πια καθημερινά δείγματα πλήρους αποτυχίας και ανεπάρκειας σε όλα τα επίπεδα διαχείρισης της κρίσης – από την ανυπαρξία στοιχειώδους προετοιμασίας για την θωράκιση του ΕΣΥ και την ασφαλή λειτουργία των σχολείων έως τις καθημερινές εικόνες κινδύνου και ντροπής στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Διαβάστε επίσης:

• Μητσοτάκης: Το σημαντικότερο είναι η «ατομική ευθύνη», αλλιώς καραντίνα…
• Πυρά από την αντιπολίτευση για το διάγγελμα Μητσοτάκη

Σύμφωνα με την κυβερνητική εκδοχή το «μήνυμα» του πρωθυπουργού – το οποίο, ούτως ή άλλως, δεν κόμισε τίποτα νέο σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην πανδημία – ήταν το τελευταίο «καμπανάκι» πριν υπάρξει «αναγκαστική επιβολή» νέου lockdown.

Σύμφωνα με τα πραγματικά γεγονότα και δεδομένα, η τηλεοπτική εμφάνιση Μητσοτάκη ήταν η αγωνιώδης προσπάθεια του πρωθυπουργού να μεταθέσει και πάλι στους πολίτες, την περίφημη «ατομική ευθύνη», το βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει ο ίδιος και η κυβέρνησή του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, άλλωστε, έθεσε το δίλημμα σχεδόν σε κυνική διάσταση απευθυνόμενος στους πολίτες: «Θα το πω ανοιχτά: Το δίλημμα είναι “Αυτοπροστασία ή Καραντίνα”», διαμήνυσε, απειλώντας ουσιαστικά με lockdown και πετώντας για μια ακόμη φορά το μπαλάκι στους πολίτες.

Πίσω από αυτόν τον κυνισμό βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η αγωνία – σε βαθμό πανικού – που έχει κυριεύσει το Μαξίμου για το γεγονός ότι το δεύτερο κύμα της πανδημίας διαπιστώνεται πως βαίνει ανεξέλεγκτο.

Η πρώτη πηγή αυτής της αγωνίας, που αποτυπώνεται και στις κυβερνητικές συσκέψεις, είναι το οριακό σημείο στο οποίο δείχνει να περιέρχεται το σύστημα υγείας. Η διαρκής αύξηση των διασωληνωμένων ασθενών είναι το στοιχείο που επισημαίνεται πρώτο από τους λοιμωξιολόγους, )και η αντοχή των ΜΕΘ θα δοκιμαστεί το επόμενο διάστημα με άδηλη έκβαση.

Δεύτερη πηγή μεγάλης ανησυχίας, την οποία επίσης έχει δείξει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση είναι οι τραγικές καθημερινές εικόνες συνωστισμού στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα οποία τείνουν να εξελιχθούν σε hot spot του κορονοϊού. Σύμφωνα με πληροφορίες ο εκνευρισμός στο Μαξίμου είναι μεγάλος για τον υπουργό Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, ούτε το «επιτελικό κράτος» όμως, ούτε ο αρμόδιος υπουργός δείχνουν μέχρι στιγμής ικανότητα ουσιαστικής παρέμβασης.

Ο τρίτος μεγάλος φόβος είναι ο ορατός κίνδυνος να αποδειχθεί το lockdown στην Αττική πραγματικός μονόδρομος. Παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις, Χρήστος Σταϊκούρας και Αδωνις Γεωργιάδης φέρονται να έχουν δηλώσει κατηγορηματικά στο Μαξίμου πως δεν υπάρχουν οικονομικές αντοχές για νέο «κλείσιμο της οικονομίας» – εξ ου και οι δραματικοί τόνοι που επέλεξε στο σημερινό μήνυμα για το θέμα των οικονομικών συνεπειών του lockdown ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Κατά τις πληροφορίες, οι λοιμωξιολόγοι του υπουργείου Υγείας έχουν προειδοποιήσει ότι τα έως τώρα μέτρα δεν δείχνουν να αποδίδουν και πως εάν η κυβέρνηση περιμένει δέκα ημέρες ακόμη για να σταθμίσει την αποτελεσματικότητά τους μπορεί να είναι πολύ αργά για να ανασχεθεί μια εκθετική αύξηση των κρουσμάτων.

Επίσης ενδεικτικό της κυβερνητικής αγωνίας είναι και το γεγονός  ότι ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας αποφάσισε, μαζί με τον επικεφαλής της επιτροπής εμπειρογνωμόνων Σωτήρη Τσιόδρα, να καλέσουν αύριο τους εκπροσώπους όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων στο υπουργείο προκειμένου να τους ενημερώσουν για την κατάσταση.

Το κυβερνητικό σκεπτικό είναι να καταστεί η αντιπολίτευση συνυπεύθυνη – όπως και οι πολίτες – για την αντιμετώπιση της κατάστασης. ¨Η διαφορετικά, το Μαξίμου αναζητά επειγόντως πολιτικό και κοινωνικό άλλοθι μπροστά στην απειλή πλήρους εκτροχιασμού της υγειονομικής κρίσης.