Μέχρι και οι λογιστές απηύδησαν από την κυβερνητική ανικανότητα και κατέβηκαν σε απεργία. Απεργία λογιστών, μετά το παγκόσμιο ρεκόρ της κυβέρνησης στην σκανδαλοδρομία, πρέπει να είναι μια ακόμη παγκόσμια πρωτιά.
 
Δεν μπορούν να χωρίσουν δυο λογιών άχυρα. Έχουν καταλάβει ότι αν δεν δουλέψει ο τουρισμός θα τους πάρει το χειμώνα ο διάολος, αλλά απλώς δεν μπορούν  να το διαχειριστούν.  Έρχονται οι τουρίστες από τη Σερβία, αλλά την προηγουμένη έχουν βγάλει απαγόρευση και δεν τους αφήνουν να περάσουν. Aπό τον χάρτη με τις πύλες εισόδου στη χώρα, παρέλειψαν ολόκληρες περιοχές. Ξέχασαν τελωνεία, αεροδρόμια, λιμάνια. Τραβάνε τα μαλλιά τους οι ξενοδόχοι στη Βόρεια Ελλάδα.
 
Προηγουμένως, ο αρμόδιος υπουργός προκαλεί διπλωματικό επεισόδιο με την Ιταλία και χωρίζει τα ελληνικά νησιά ανάλογα με την επικινδυνότητα τους, πράγμα για το οποίο ο υφυπουργός του τον αποκαλεί δημοσίως επικίνδυνο. Φιλοχουντικός στην κυβέρνηση του πιο μικρού πολιτικού εξόριστου, ο γενικός γραμματέας Τουρισμού δηλώνει στην τηλεόραση ότι θα κάνει διακοπές σε ερημονήσι και όχι σε ξενοδοχείο, για να μην κινδυνεύσει.
 
Το υπουργείο Υγείας επιμένει να αφήνει ανυπεράσπιστο το ΕΣΥ,  ενώ μαζί με την Πολιτική Προστασία, στη Ξάνθη τα έχουν κάνει θάλασσα: δεν μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα, που ως τοπικό θα μπορούσε εύκολα να ελεγχθεί.
 
 Ο υπουργός Ανάπτυξης, που είχε υποσχεθεί ότι το έργο στο Ελληνικό θα έμπαινε μπροστά μια εβδομάδα μετά τις εκλογές, πασχίζει, σχεδόν ένα χρόνο μετά, να βάλει μια μπουλντόζα για να δείξει ότι κάτι κάνει. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις παραμένουν αποκλεισμένες από τα διάφορα έκτακτα οικονομικά μέτρα, αλλά αυτός, στα διαλείμματα των τηλεοπτικών εκπομπών, διαβάζει  κολακευτικά SMS προς τον εαυτό του. Η κυβέρνηση της αυτοϊκανοποίησης.
 
Όλοι αυτοί παραμένουν στη θέση τους, γιατί το «επιτελικό κράτος» βρομάει από το κεφάλι. Ο ένας υπουργός, που υποτίθεται ότι κινεί τα νήματα στο Μαξίμου, προαναγγέλλει ανασχηματισμό. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να τον κάνεις αμέσως: ειδικά στην Ελλάδα, υπουργεία,  υπουργοί και όλο το σύστημα διοίκησης παραλύει. Ο συνάδελφος του και κυβερνητικός εκπρόσωπος το διαψεύδει μετά από λίγη ώρα. Βγαίνει και ο πρωθυπουργός, που διαψεύδει τον τελευταίο  και επιβεβαιώνει τον πρώτο. Και μια μέρα αργότερα,  ξανά ο ίδιος πρωθυπουργός, αυτοδιαψεύδεται, γιατί θυμήθηκε ότι υπάρχει «κρίσιμο νομοθετικό έργο μπροστά μας». Φανταστείτε να μην υπήρχε.
 
Σόι πάει το βασίλειο. Ο ανιψιός με μια ξαφνική κίνηση αιφνιδιάζει και παραλύει την Αθήνα για τον μεγάλο περίπατο που θα κοστίσει και λίγο παραπάνω: 5 χιλιάδες ευρώ το παγκάκι και η ζαρντινιέρα. Την ίδια ώρα στη Πλατεία Βικτωρίας, πάλι στην Αθήνα, έχουμε τη «Μεγάλη Κατασκήνωση», από πρόσφυγες που τους ξεσπίτωσε η κυβέρνηση. Μάλλον από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, με το οποίο θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν στέγη και να δουλέψουν ξενοδοχεία που διαφορετικά θα παραμείνουν κλειστά,  δεν προέκυπτε μίζα.
 
Διότι δύο πράγματα κάνουν καλά:  να προχωρούν σε σκανδαλώδεις συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις και να ταΐζουν τα ΜΜΕ, επειδή όταν τρώνε δεν μιλάνε. Χωρίς τον κοροναϊό, δεν θα είχαν ούτε τη δικαιολογία των έκτακτων μέτρων ούτε θα μπορούσαν να μοιράσουν 20 εκατ. στα ΜΜΕ. Η  πανδημία αποδεικνύεται για αυτούς μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, θεόσταλτη είπε και ένας βουλευτής της ΝΔ, για να επιβάλλουν ένα νεοφιλελεύθερο και απροκάλυπτα διεφθαρμένο καθεστώς.
 
Δανείστηκα τον τίτλο του άρθρου («Κακιστοκρατία») από το τεύχος της Monde Diplomatique που κυκλοφορεί. Αφού εξηγήσει ότι πρόκειται για ελληνικές λέξεις, το ομότιτλο άρθρο αναφέρεται σε αυτή τη νέα διεθνή φουρνιά ανίκανων και διεφθαρμένων κυβερνητικών στελεχών, όπως είναι για παράδειγμα τα μέλη της διοίκησης Trump. «Μια γκαλερί εξωφρενικών χαρακτήρων, που διακρίνεται κυρίως για τις συγκρούσεις οικονομικών συμφερόντων (στην Ελλάδα έχουμε ανοικτά σκάνδαλα-ΣΣ) και την έλλειψη δεξιοτήτων για τις θέσεις που κατέχουν, ένα όργιο κλεπτοκρατών πρώτης κατηγορίας ..που έχουν στόχο να μειώσουν το μέγεθος του κράτους, ώστε να το πνίξουν σε μια μπανιέρα». Λες και έχει γραφτεί για την πιο ανίκανη ελληνική κυβέρνηση, από τη μεταπολίτευση και μετά.

Ads

Το σκίτσο από το άρθρο της Monde Diplomatique