Το πολιτικό λεξιλόγιο του Μελανσόν, αλλά και της αριστεράς στη Γαλλία, εδράζεται πάνω στον πατριωτισμό  που οι κώδικές του ανάγονται στη Γαλλική Επανάσταση. Πρόκειται για την παράδοση του εθνικισμού, «της μεγαλύτερης επανάστασης μετά το χριστιανισμό», όπως έχει δηλώσει πρόσφατα ο Σπύρος Ασδραχάς, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τον στείρο αντι-εθνικό και επομένως ανιστόρητο λόγο μερίδας της ελληνικής αριστεράς.

Η Γαλλία μας έχει δώσει τους κώδικες και το λεξιλόγιο του εθνικισμού. Πάνω σ’ αυτό το λεξιλόγιο στηρίχθηκε το αντιμοναρχικό κίνημα του 18ου και 19ου αιώνα, το οποίο ανέτρεψε τις ευρωπαϊκές μοναρχίες και δημιούργησε τα ελεύθερα εθνικά κράτη. Ελευθερία λοιπόν και πατριωτισμός είναι έννοιες σύμφυτες. Το έθνος έκτοτε νοείται ως άτομο και δεν νοούνται ατομικές ελευθερίες, δίχως εθνική ανεξαρτησία και εθνικό αυτοπροσδιορισμό.

Το γεγονός ότι η Μασσαλιώτιδα δονεί τις συγκεντρώσεις του Μελανσόν- ένας ύμνος για την πατρίδα δηλαδή-ανασύρει τις παραδόσεις της γαλλικής republique, οι οποίες  ζούσαν κυρίως μέσα στη γκωλική παράδοση και εσχάτως μέσα στην ρητορεία του Εθνικού Μετώπου. Τώρα έρχεται ορμητικά και η γαλλική αριστερά να υπενθυμίσει αυτήν την πολιτική της καταγωγή και να αλλάξει έτσι τα δεδομένα της πολιτικής μάχης.

Οι δηλώσεις του Μελανσον πως «εάν εκλεγεί πρόεδρος η Γερμανία θα καταλάβει τι εστί Γαλλία», θα πρέπει να προβληματίσουν σοβαρά και την ελληνική αριστερά, ιδίως τον Συριζα, εντός του οποίου κυριαρχούν εθνο-αποδομητικές τάσεις και μια πολιτική προβληματική που ταυτίζεται εκ των πραγμάτων με τα ρεύματα του λεγόμενου- ορντολιμπεραλισμού, δηλαδή τις πολιτικές ιδέες των διεθνών τραπεζιτικών κύκλων, που προωθούν την κατάλυση των εθνικών κυριαρχιών. Εκ των πραγμάτων, για άλλη μία φορά μέσα στην ιστορία, η υπεράσπιση του έθνους, των συνόρων και της εθνικής ταυτότητας είναι όρος απελευθέρωσης, ενώ η κατάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και των κυριαρχιών που απορρέουν από αυτές, είναι το πολιτικό όπλο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου.

Η κύρια αντίθεση λοιπόν σήμερα βρίσκεται ανάμεσα στους λαούς που απαιτούν ενίσχυση των αντιπροσωπευτικών τους θεσμών και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και της παγκόσμιας κάστας των G2O  που απαιτεί κατάργηση των εθνικών εμποδίων, πλήρη απελευθέρωση του εμπορίου και της εργασίας και φυσικά πλήρη ελευθερία διακίνησης προσώπων και κεφαλαίου. Η «ελευθερία» όμως αυτή καταλύει θεμελιώδη λαϊκά δικαιώματα και μεταφέρει την πολιτική εξουσία από το εθνικό στο υπε-εθνικό πλαίσιο, από τα κράτη στις υπερεθνικές συσσωματώσεις, με αποτέλεσμα οι εθνικοί αντιπροσωπευτικοί θεσμοί να μην λειτουργούν και να εμφανίζεται έτσι εκ νέου ένα πλαίσιο ανάλογο με τις αυτοκρατορίες της προ-νεωτερικής εποχής, όταν οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονταν στις ευρωπαϊκές αυλές και οι λαοί και τα έθνη δεν είχαν κανένα πολιτικό ρόλο.

Ο Μελανσόν λοιπόν ξαναβάζει σήμερα την αριστερά μέσα στη μεγάλη πατριωτική κοίτη και την συνδέει με την παράδοσή της. Η μετατόπιση αυτή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και έχει προκαλέσει πραγματικό πανικό στις ελίτ των Βρυξελλών, οι οποίες χρησιμοποιούσαν την αριστερά ως πολιτικό δεκανίκι για την υλοποίηση των σχεδίων τους. Ο αντ-εθνικός λόγος της αριστεράς συνέκλινε με τον διεθνισμό των αγορών και δημιουργούσαν το ιδεολογικό κυρίαρχο πλαίσιο. Χωρίς την αριστερά και τις ιδεοληψίες της για μια δήθεν «παγκόσμια κοινότητα χωρίς σύνορα» είναι αδύνατον να υλοποιηθούν τα οικονομικά και πολιτικά σχέδια για μια Δύση χωρίς σύνορα και εθνική κυριαρχία.

Η Ελλάδα βρίσκεται στο τελευταίο σκαλοπάτι αυτής της κρίσης. Πτωχευμένη, χωρίς Βουλή, με πλήρη απώλεια της εθνικής της κυριαρχίας και με μια κυβέρνηση που δεν τολμά ούτε καν να αρθρώσει στοιχεία πατριωτικού λόγου, είναι κανονικό έρμαιο στα χέρια των Βρυξελλών.

Ο Συριζα θα πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά από τις εξελίξεις στη γαλλική αριστερά και η κυβέρνηση θα πρέπει να αντιληφθεί πως διοικεί έθνος ανεξάρτητο και έναν λαό με παραδόσεις και εθνική ταυτότητα, η οποία μάλιστα απλώνεται βαθιά μέσα στο χρόνο, πολύ βαθύτερα από όλες τις δυτικές εθνικές και πολιτισμικές παραδόσεις. Εάν ο Μελανσόν- που δεν έχει και τα δικά μας χάλια δηλαδή- τραγουδάει με θέρμη  τη Μασσαλιώτιδα, εμείς τί ακριβώς θα πρέπει σήμερα να κάνουμε;